در آستانه سال نو یک اتفاق خوب در منطقه7 روی داد و کلنگی بر زمین نشست که سالها مردم این منطقه انتظارش را کشیده بودند. امید ساخت یک مکان دائمی در ورودی شهر برای میزبانی از زائران رؤیایی بود که امسال به حقیقت پیوند خورد. دروازه مشهد در غرب شهر هر ساله میزبان 60 تا 70 درصد زائران خطه خراسان است که از شهرهای دور و نزدیک به قصد زیارت به شهر ما قدم میگذارند. کلنگزنی ایستگاه استقبال از زائر غرب مشهد در آستانه سال 1400 و همزمان با مبعث حضرت رسول(ص) با حضور مسئولان شهری و استانی رقم خورد.
هلال ماه صفر که در آسمان نو میشود انگار در دل همه آنها که اهل مشهد هستند شوری میافتد. جوششی که برای آنها که اهل منطقه 7 شهری هستند بیشتر و خروشانتر است. منطقهای که در ورودی شهر مشهد قرار گرفته است و حجم زیادی از زائران امام رئوف را در بدو ورود پذیرایی میکند. پذیرایی از زائران پیاده و سواره حضرت رضا (ع) برای بسیاری از محلات و خانههای منطقه 7 به یک سنت تبدیل شده است. از همان بدو ورود منطقه طرق سالهای سال است که نشسته در دهانه ورودی شهر. این موقع سال مهیای میهمان هستند تا جایی که دهه پایانی آخر صفر حتی از در اختیار گذاشتن منزل شخصیشان هم دریغ ندارند. در این سوی شهر محله پروین اعتصامی، مقدم، کوی پلیس، کوی کارگران، کوشش و 17 شهریور هم در تکاپوی فراهم آوردن امکانات برای زائران علیبن موسی الرضا(ع) هستند. این رسم هر ساله مردم این منطقه است که با میزبانی از زائران حضرت عجین شده است. امسال اما کرونا شرایط زندگی همه را متفاوت کرد. ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام کرد که کاروانهای پیاده دهه آخر صفر هم باید شیوه متفاوتی را در پیش بگیرند و به مشهد نیایند. این خبر هم برای میزبانان بد بود و هم برای میهمانان. جادههای خلوت از پیادهها دلگیر بود، اما همه آنها که دلشان از نبود زائران پیاده گرفت اکنون از شنیدن ساخت یک مجموعه دائمی در ورودی شهر برای زائران پیاده شاد میشوند.
ایستگاه استقبال از زائران پیاده که روبهروی زمینهای جهاد هرساله برپا میشد یکی از بزرگترین و شلوغترین ایستگاههایی بود که دهه آخر صفر در مشهد شکل میگرفت. ایستگاهی که شهرداری منطقه در موقعیت ورودی شهر برپا میکرد و غرفههای خدماتی آن از سوی مردم پر میشد. شهرداری با فراهم کردن مکان مناسب زمینه خدماتدهی اقشار مختلف به زائران پیاده را فراهم میکرد. پیش از ورود موکب اهوازیها با انواع چای و قهوه زائران را پذیرایی میکردند. در ورودی ایستگاه، غرفه بزرگ بیتالرقیه چای و آش نذری به دست زائران میداد. غرفههای کمکهای اولیه، بسیج، خیاطی، خطاطی، ماساژ، رادیو زائر و دیگر فضاهای خدماتی هم در کنار هم حال خوبی را برای زائرانی که کیلومترها راه را پیموده بودند تا به زیارت مشرف شوند فراهم میکرد. نانوایی، دو یا سه آشپزخانه هم در پشت چادرها مشغول آمادهسازی اسباب پذیرایی برای زائران بودند تا که میهمانی گرسنه نماند. زائران میدانستند در ورودی شهر مشهد همیشه این ایستگاه با خادمانی مشتاق در انتظار آنهاست و روی آن حساب باز میکردند.
سال پیش که در این غرفه حضور داشتم حضور مردم و مسئولان کنار هم پر شور بود. هر مسئولی که برای بازدید میآمد از این همه همت و خلوص برای پذیرایی از زائران پیاده شگفتزده میشد. مردم کار خودشان را میکردند و کاری به آمد و شد مسئولان نداشتند! آنها باور دیگری در دلشان جوش و خروش داشت که چنین عاشقانه برای آن تلاش میکردند. ایستگاههای استقبال از زائر جاده قدیم نیشابور به مشهد و ورودی مشهد به نوعی به آبروی این منطقه تبدیل شده است. هر سال در عید نوروز و دیگر ماههای زائرپذیر سال هم ایستگاهی از سوی شهرداری برای استقبال از زائران آماده بود تا خدمات اولیه مانند چای، آب جوش، راهنمایی و خوشامدگویی برای زائران داشته باشد. با ساخت این مجموعه دائمی برای زائران همه خدمات به اینجا منتقل میشود.
شهردار منطقه 7 در آیین کلنگزنی ایستگاه استقبال از زائر درباره لزوم ساخت این مکان، گفت: اسفندماه که از راه میرسد خودمان را برای حضور زائران علیبن موسی الرضا(ع) آماده میکنیم. همچنین در تابستان و دهه آخر صفر هم میزبان زائران حضرت هستیم. حدود 60 درصد از میهمانان حضرت رضا از غرب مشهد به این شهر وارد میشوند و ما هر سال پذیرای حدود 15 میلیون نفر زائر از این ورودی شهر هستیم. حجم زیادی از زائران در یک بازه حدود 4 ماه به مشهد میآیند که خدماتدهی متفاوتی را نسبت به بقیه ایام سال طلب میکنند. استقبال گروههای مردمی و حضور زائران ما را بر این داشت مکانی دائمی برای استقبال از زائران احداث کنیم.حسین فرهادیان درباره پیشینه ایستگاه استقبال از زائر در منطقه نیز ادامه داد: از سال 1389 تا کنون ایستگاه موقت استقبال از زائر را در مجاورت اداره هواشناسی و جهاد کشاورزی هر ساله برپا میکردیم و با کمک مردم مجموعهای از خدمات که زائران به آن نیاز دارند ارائه میدادیم.
شهردار منطقه 7 درباره ایستگاه دائمی که کلنگ آن بر زمین نشست نیز گفت: حدود 20 هزار متر مربع در نظر گرفتهایم تا در آن 4 هزار متر فضای مسقف آماده کنیم. این فضا در اختیار نهادها و سازمانهایی که قرار است به زائران خدمات بدهند نیز قرار میگیرد. حدود 6 ماه طراحی این ایستگاه زمان برده است و امروز آماده اجرای آن هستیم.درباره نقش گروهها و هیئتهایی که هرساله در برپایی این ایستگاه مشارکت دارند از فرهادیان پرسیدیم. او گفت: مردم هستند که به ساخت این ایستگاه معنا میدهند و بدون حضور آنها همه فعالیتهایی که ما اینجا داریم زیر سؤال میرود.